Ziemie pogranicza dzisiejszych województw mazowieckiego i świętokrzyskiego, leżące na zachodnim brzegu Wisły – pomiędzy Kamienną a Iłżanką, etnografia nazywa Powiślem radomsko-kieleckim. Obszar ten nie cieszył się szczególnym zainteresowaniem badaczy, nie bywał też przedmiotem szerszych projektów badawczych, pomimo jego, zdecydowanie oryginalnego i wymykającego się kategoriom charakteru. Badania nad kulturą ludową tego mikroregionu, zostały niejako wymuszone, przez ogłoszony w 1978 roku, rządowy „Program Wisła”, którego celem było uregulowanie środkowego biegu rzeki. W ramach prac powołano projekt badawczy pt. „Wisła w historii i kulturze Polski”, w którym znalazła przestrzeń (obok m.in. archeologii), również etnografia – obejmując tematem swoich badań rolę Wisły w tworzeniu się polskiego obszaru etnicznego.